terapia dzieci i młodzieży
Terapia dzieci i młodzieży terapia dzieci młodzieży
Obserwowane przez rodziców lub wychowawców problemy dzieci i młodzieży często przyjmują niezrozumiałą postać niepokojąc i komplikując relacje z najbliższym otoczeniem. Trudności te objawiają się zwykle w nieoczekiwanym zachowaniu dziecka lub w formie objawów choroby somatycznej. Dlatego bardzo ważne jest odpowiednie zrozumienie przyczyn i źródeł doświadczanych trudności, by wewnętrzne konflikty, z którymi borykają się dzieci mogły zyskać dostosowaną do potrzeb formę wsparcia.
Celem terapii dzieci i młodzieży jest pomoc w zrozumieniu psychologicznych przyczyn doświadczanych kłopotów, by umożliwić konstruktywne uporanie się z nimi i zapewnić płynność dalszego rozwoju. Pozwala to w dalszej perspektywie na prowadzenie harmonijnego i satysfakcjonującego trybu życia. Przeszkodami na tej drodze mogą być doświadczane niepowodzenia, nadmierna lękliwość, stany depresyjne, agresja, samouszkodzenia, stany chorobowe o niejasnej przyczynie – źródło tych wszystkich trudności mogą stanowić psychologiczne problemy dziecka. Niezbędne jest wsparcie dziecka w odpowiednim momencie, by nierozwiązane kłopoty nie zwielokrotniły swej siły w miarę upływu czasu i nie zagroziły poważnymi konsekwencjami.terapia dzieci młodzieży
W przypadku psychoterapii dzieci i młodzieży niezwykle istotne jest całościowe zrozumienie tła trudności, dlatego pierwsze spotkanie zwykle polega na konsultacji z samymi rodzicami, by możliwe było zebranie szczegółowego wywiadu na temat aktualnego funkcjonowania, przebiegu rozwoju, doświadczanych problemów, sytuacji rodzinnej, dotychczasowych sposobów radzenia sobie. Kolejne spotkanie odbywa się w spokojnej atmosferze już przy udziale dziecka i polega na wnikliwej obserwacji podczas zabawy, a także na rozmowie służącej poznaniu się, zapewnieniu dziecku poczucia bezpieczeństwa, by w perspektywie czasowej móc zająć się trudnościami dziecka i wspieraniem go w radzeniu sobie z nimi. W uzasadnionych przypadkach i za zgodą rodziców stosowane są odpowiednie metody diagnostyczne.terapia dzieci młodzieży
Praca z młodzieżą przebiega zwykle w indywidualnym kontakcie nastolatka z terapeutą, natomiast rodzice są informowani o postępach w pracy i zapraszani do włączania się w działanie, gdy wymaga tego sytuacja. Często proces terapeutyczny jest wspierany psychoedukacją, konsultacjami rodzicielskimi lub warsztatami umiejętności wychowawczych. Po rozpoznaniu specyfiki przejawianych przez dziecko problemów ustalany jest i przekazywany rodzicom i dziecku proponowany plan terapeutyczny lub diagnostyczny. W wymagających tego sytuacjach dziecko kierowane jest na konsultację psychiatryczną, pedagogiczną lub logopedyczną, by zapewnić odpowiednio dostosowane kompleksowe oddziaływania terapeutyczne.
Na konsultację może się zgłosić rodzina na każdym etapie rozwoju mogąc liczyć na pomoc w wielu problemowych obszarach m.in. w przypadku: zaburzeń lękowych (fobie, lęk społeczny, napady paniki, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, PTSD, mutyzm), zaburzeń nastroju (depresja, choroba dwubiegunowa, dystymia), zaburzeń odżywiania (anoreksja, bulimia, otyłość), trudności wieku rozwojowego, problemów emocjonalnych, uzależnienia od substancji lub czynności (od alkoholu, narkotyków, dopalaczy, komputera), trudności w relacjach rodzinnych lub rówieśniczych, bądź trudności wychowawczych.
Forma pomocy jest zależna od indywidualnego przypadku, jednak wspólną i nadrzędną wartością psychoterapii dzieci i młodzieży jest dostosowana do wieku pomoc terapeuty w zrozumieniu sytuacji, emocji, potrzeb i zachowań, nazywanie wewnętrznych odczuć i stanów ułatwiające rozumienie siebie i stabilizowanie rozwoju. Zapewnia to młodemu klientowi poczucie bezpieczeństwa, swobodne komunikowanie się i realizowanie własnych potrzeb.
Terapię dzieci i młodzieży prowadzi
Katarzyna Scheibe